Over AART

Aart de lange Pzn (Rhoon, 1943) is opgegroeid in een kunstzinnig gezin met zeven kinderen. Vanaf ongeveer zijn zesde jaar was hij dagelijks te vinden achter het klavier van het orgel (en later piano). Ook kon hij zijn fantasie kwijt in zijn tekeningen, altijd gestimuleerd door zijn ouders. Zij bemerkten dat hij nooit iets natekende en voortdurend bleef zoeken naar zijn eigen (klank)kleur. Ze noemden hem kunstenAartje.

Op zijn twintigste ging hij naar Amsterdam voor een baan en studie. Hoe bijzonder was het dat AART in contact kwam met galeriehoudster Riekje Swart, die parttime op dezelfde bank als hoofd personeelszaken werkte.

Zij was een grootheid in de wereld van vernieuwende kunst. Riekje bleef hem nauwgezet volgen met zijn toen al filosofische kunstuitingen en nodigde hem uit bij allerlei sessies met veelbelovende kunstenaars, maar het was niet zijn wereld. Hij zocht liever de stilte van zijn kamer om daar te schilderen over verwondering en ‘waarom’. Hij is een denker.

Riekje en later ook andere kunstkenners van naam, prijzen hem om zijn authenticiteit en vastberadenheid om nooit af te wijken van zijn innerlijke verbeeldingskracht.

En dat is gebleven tot anno nu.